Co rano, kiedy się budzimy, czeka nas przeżycie dwudziestu czterech nowych, nienapoczętych godzin. To bardzo cenny podarunek! Mamy szanse przeżyć je w taki sposób, by przyniosły nam i naszym bliźnim pokój, szczęście i radość. Pokój obecny jest tu i teraz, w nas samych i we wszystkim, co robimy i postrzegamy – ważne jest jedynie, by umieć go odnaleźć. Nie musimy podróżować do odległych miejsc, by podziwiać błękit nieba. Nie musimy opuszczać miasta ani nawet najbliższego sąsiedztwa, by zachwycić się pięknymi oczami dziecka. Nawet powietrze, którym oddychamy, może być źródłem radości. Możemy uśmiechać się, chodzić i spożywać posiłki w taki sposób, by nie następowała utrata kontaktu z dostępną nam obfitością szczęścia. Umiemy się przygotowywać do życia, ale nie bardzo potrafimy żyć. Umiemy poświęcić dziesięć lat dla dyplomu i starcza nam woli, by walczyć o posadę, samochód itp., natomiast trudno przychodzi nam zapamiętać, że żyjemy w chwili bieżącej, że to jedyna chwila, w której jesteśmy naprawdę żywi. Każdy nasz oddech i każdy krok mogą być wypełnione spokojem, radością i pogodą, jednak aby to dostrzec, musimy być uważni, i żyć rzeczywiście w chwili, w której się znajdujemy. […] Ten, kto naprawdę umie żyć, zaczyna dzień od uśmiechu. Uśmiech jest potwierdzeniem świadomości i determinacji, by żyć w pokoju i radości. Źródłem prawdziwego uśmiechu jest zaś przebudzony umysł. Jeśli po rannym przebudzeniu zapominamy o uśmiechu – możemy na suficie nad łóżkiem czy też na oknie zawiesić gałązkę, listek, mały obrazek czy kilka inspirujących słów, na które padnie nasz wzrok, kiedy rano otworzymy oczy. Kiedy już pogłębicie praktykę uśmiechu – nie będziecie potrzebowali tych znaków. Będziecie uśmiechać się na odgłos śpiewu ptaków czy na widok światła słonecznego sączącego się przez okno do pokoju. Uśmiech pomoże wam wkroczyć w dzień łagodnie i ze zrozumieniem. Thich Nhat Hanh, Każdy krok niesie pokój przeł. Teresa Tarkowska